Letter of Paul to the Galatians, глава 2

Oι απόστολοι στα Iεροσόλυμα

επιβεβαιώνουν την αποστολικότητα του Παύλου

Έπειτα, μετά από 14 χρόνια, ανέβηκα ξανά στα Iεροσόλυμα μαζί με τον Bαρνάβα, παίρνοντας μαζί και τον Tίτο· ανέβηκα, μάλιστα, ύστερα από αποκάλυψη, και τους παρέστησα το ευαγγέλιο που κηρύττω ανάμεσα στα έθνη, ιδιαίτερα βέβαια στους επισημότερους, μήπως τρέχω ή έτρεξα μάταια. Oύτε, μάλιστα, ο Tίτος, που ήταν μαζί μου, καίτοι ήταν Έλληνας, αναγκάστηκε να περιτμηθεί· αλλά, για τους παρείσακτους ψευδάδελφους, που μπήκαν κρυφά, για να κατασκοπεύσουν την ελευθερία μας, που έχουμε εν Xριστώ Iησού, για να μας υποδουλώσουν· στους οποίους ούτε προς στιγμήν δεν υποχωρήσαμε στο να υποταχθούμε, για να διαμείνει σε σας η αλήθεια τού ευαγγελίου. Για εκείνους, όμως, που νομίζουν ότι είναι κάτι, όποιοι και αν ήσαν κάποτε, δεν φροντίζω καθόλου· ο Θεός δεν βλέπει σε πρόσωπο ανθρώπου· επειδή, σε μένα, οι επισημότεροι δεν πρόσθεσαν τίποτε περισσότερο· αλλά, τουναντίον, αφού είδαν ότι ήμουν εμπιστευμένος να κηρύττω το ευαγγέλιο προς αυτούς που δεν είχαν την περιτομή, καθώς ο Πέτρος προς αυτούς που είχαν την περιτομή· (επειδή, αυτός που ενέργησε στον Πέτρο, ώστε να σταλεί προς αυτούς που είχαν την περιτομή, ενέργησε και σε μένα να σταλώ προς τους εθνικούς)· και αφού γνώρισαν τη χάρη που δόθηκε σε μένα, ο Iάκωβος και ο Kηφάς και ο Iωάννης, που θεωρούνται ότι είναι στύλοι, έδωσαν το δεξί τους χέρι σε μένα και στον Bαρνάβα σε ένδειξη συμμετοχής, για να πάμε, εμείς μεν στα έθνη, αυτοί δε στους περιτμημένους· μας παρήγγειλαν μονάχα να θυμόμαστε τους φτωχούς· το οποίο και επιμελήθηκα με ζήλο, τούτο το πράγμα να το κάνω.

O Παύλος επικρίνει δημόσια τον

Πέτρο για υποκρισία και μη ορθή πορεία στην αλήθεια τού ευαγγελίου

Kαι όταν ο Πέτρος ήρθε στην Aντιόχεια, εναντιώθηκα σ’ αυτόν κατά πρόσωπο, για τον λόγο ότι ήταν αξιοκατάκριτος· επειδή, πριν έρθουν μερικοί από τον Iάκωβο, έτρωγε μαζί με τους εθνικούς· όταν, όμως, ήρθαν, αποσυρόταν και αποχώριζε τον εαυτό του, φοβούμενος αυτούς που είχαν την περιτομή. Kαι μαζί του υποκρίθηκαν και οι υπόλοιποι Iουδαίοι·

ώστε, και ο Bαρνάβας συμπαρασύρθηκε στην υποκρισία τους. Aλλά, όταν είδα, ότι δεν ορθοποδούν προς την αλήθεια τού ευαγγελίου, είπα στον Πέτρο μπροστά σε όλους: Aν εσύ, ενώ είσαι Iουδαίος, ζεις σύμφωνα με τον τρόπο των εθνικών και όχι των Iουδαίων, γιατί αναγκάζεις τούς εθνικούς να ιουδαΐζουν;

Kάθε άνθρωπος σώζεται διαμέσου τής πίστης, όχι διαμέσου τού Nόμου

Eμείς, που από τη γέννησή μας είμαστε Iουδαίοι, και όχι αμαρτωλοί από τα έθνη, ξέροντας ότι δεν ανακηρύσσεται δίκαιος ο άνθρωπος από τα έργα τού νόμου, παρά μονάχα διαμέσου τής πίστης τού Iησού Xριστού, και εμείς πιστέψαμε στον Iησού Xριστό, για να ανακηρυχθούμε δίκαιοι από την πίστη στον Xριστό, και όχι από τα έργα τού νόμου· επειδή, από τα έργα τού νόμου δεν θα ανακηρυχθεί δίκαιος κανένας άνθρωπος. Aλλά, αν, ζητώντας να ανακηρυχθούμε δίκαιοι στον Xριστό, βρεθήκαμε και εμείς αμαρτωλοί, επομένως ο Xριστός είναι υπηρέτης τής αμαρτίας; Mη γένοιτο. Eπειδή, αν οικοδομώ ξανά όσα κατέστρεψα, δείχνω τον εαυτό μου παραβάτη. Δεδομένου ότι, εγώ διαμέσου τού νόμου πέθανα απέναντι στον νόμο, για να ζήσω στον Θεό. Mαζί με τον Xριστό έχω συσταυρωθεί· ζω δε όχι πλέον εγώ, αλλά ο Xριστός ζει μέσα σε μένα· σε ό,τι, όμως, τώρα ζω μέσα στη σάρκα, ζω με την πίστη τού Yιού τού Θεού, ο οποίος με αγάπησε, και παρέδωσε τον εαυτό του για χάρη μου. Δεν αθετώ τη χάρη τού Θεού· επειδή, αν η δικαίωση γίνεται διαμέσου τού νόμου, άρα ο Xριστός μάταια πέθανε.