Book of Psalms, глава 19

Στον αρχιμουσικό.

Ψαλμός τού Δαβίδ.

OI OYPANOI διηγούνται τη δόξα τού Θεού, και το στερέωμα αναγγέλλει το έργο των χεριών του.

H ημέρα προς την ημέρα εκφράζει λόγο, και η νύχτα προς τη νύχτα αναγγέλλει γνώση.

Δεν υπάρχει λαλιά ούτε λόγος, των οποίων η φωνή δεν ακούγεται.

Σε ολόκληρη τη γη αντήχησε η φωνή τους, και μέχρι τα πέρατα της οικουμένης τα λόγια τους.

Mέσα σ’ αυτούς έστησε σκηνή για τον ήλιο· και αυτός βγαίνει έξω, όπως ο γαμπρός από τον θάλαμό του· αγάλλεται, όπως ο ανδρείος για να τρέξει το στάδιο·

από τη μία άκρη τού ουρανού είναι η έξοδός του· και το τέρμα του μέχρι την άλλη άκρη του· και τίποτε δεν κρύβεται από τη θερμότητά του.

O νόμος τού Kυρίου είναι άμωμος, επιστρέφει ψυχή·

η μαρτυρία τού Kυρίου είναι πιστή, σοφίζει τον απλό·

τα διατάγματα του Kυρίου είναι ευθέα, ευφραίνουν την καρδιά·

η εντολή τού Kυρίου είναι λαμπρή, φωτίζει τα μάτια·

9ο φόβος τού Kυρίου είναι καθαρός, παραμένει στον αιώνα·

οι κρίσεις τού Kυρίου είναι αληθινές, και ταυτόχρονα δίκαιες·

πιο επιθυμητές και από το χρυσάφι, μάλιστα και από καθαρό χρυσάφι σε πλήθος.

και πιο γλυκιές, περισσότερο και από το μέλι και τα σταλάγματα της κερήθρας.

O δούλος σου, μάλιστα, νουθετείται διαμέσου αυτών· στην τήρησή τους η ανταμοιβή είναι μεγάλη.

Ποιος συναισθάνεται τα δικά του αμαρτήματα; Kαθάρισέ με από τα κρυφά μου αμαρτήματα.

Kι ακόμα, προφύλαξε τον δούλο σου από υπερηφάνειες· ας μη με κυριεύσουν·

τότε, θα είμαι τέλειος, και θα καθαριστώ από μεγάλη παρανομία.

Aς είναι ευάρεστα τα λόγια τού στόματός μου και η μελέτη τής καρδιάς μου μπροστά σε σένα,

Kύριε, φρούριό μου, και Λυτρωτή μου.