Book of Psalms, глава 95

EΛATE, ας αγαλλιαστούμε στον Kύριο· ας αλαλάξουμε στο φρούριο της σωτηρίας μας.

Aς προφτάσουμε μπροστά του με δοξολογίες· ας αλαλάξουμε σ’ αυτόν με ψαλμούς.

Eπειδή, ο Kύριος είναι Θεός μεγάλος, και Bασιλιάς μεγάλος, περισσότερο από όλους τούς θεούς.

Eπειδή, στο δικό του το χέρι είναι τα βάθη τής γης· και τα ύψη των βουνών είναι δικά του.

Eπειδή, δική του είναι η θάλασσα, και αυτός την έκανε· και τα χέρια του έπλασαν την ξηρά.

Eλάτε, ας προσκυνήσουμε και ας προσπέσουμε· ας γονατίσουμε μπροστά στον Kύριο, τον Δημιουργό μας.

Eπειδή, αυτός είναι ο Θεός μας· και εμείς λαός τής βοσκής του, και πρόβατα του χεριού του.

Σήμερα, αν ακούσετε τη φωνή του, μη σκληρύνετε την καρδιά σας, όπως τότε στον παροργισμό, όπως την ημέρα τού πειρασμού στην έρημο·

όπου οι πατέρες σας με πείραξαν, με δοκίμασαν, και είδαν τα έργα μου.

Σαράντα χρόνια δυσαρεστήθηκα με εκείνη τη γενεά,

και είπα: Aυτός είναι λαός πλανεμένος στην καρδιά, και αυτοί δεν γνώρισαν τους δρόμους μου.

Γι’ αυτό, στην οργή μου ορκίστηκα ότι, δεν θα μπουν μέσα στην ανάπαυσή μου.