Кніга Псальмаў, псальм 107

Песьня. Псальма Давідава.

Гатовае сэрца маё, Божа, гатовае сэрца маё; буду пяяць і апяваць у славе маёй.

Паўстань, псалтыр і арфа! Я ўстану рана.

Славіць буду Цябе, Госпадзе, сярод народаў; славіць буду Цябе, сярод плямёнаў,

бо вышэй за нябёсы ласка Твая і ў пазахмар'і праўда Твая.

Узьнясіся вышэй за нябёсы, Божа; і над усёю зямлёю будзе слава Твая,

каб вызваліліся аблюбенцы Твае: уратуй правіцай Тваёю, і пачуй мяне.

Бог сказаў у сьвятыні Сваёй: няхай разьвесялюся - падзялю Я Сіхем, і даліну Сукот абмераю.

Мой Галаад, Мой Манасія, Яфрэм крэпасьць Маёй галавы, Юда скіпетр Мой,

Мааў умывальная шаля Мая, на Эдом абуткам кіну Маім, над зямлёю Філістымскаю клікаць буду.

Хто ўвядзе мяне ў горад умацаваны? Хто давядзе мяне да Эдома?

Ці ня Ты, Божа, Які нас адкінуў, і ня выходзіш, Божа, з войскам нашым?

Падай дапамогу нам ва ўціску, бо абарона людзкая - марнота.

З Богам мы выявім сілу; Ён скіне ворагаў нашых.