Першае пасланьне да Цімафея, разьдзел 3

Вернае слова: “Калі хто епіскапства жадае, добрай справы жадае”. Дык епіскап мусіць быць бездакорны, аднае жонкі муж, пільны, цьвярозы, сьціплы, гасьцінны, здольны навучаць, ня п’яніца, не задзірлівы, ня сквапны, але спагадны, не ваяўнічы, не срэбралюбец, каб добра сваім домам кіраваў, дзяцей меў у паслухмянасьці з усякай сумленнасьцю. А калі хто ня ведае, як кіраваць уласным домам, як будзе клапаціцца пра Царкву Божую? [Мусіць быць] не з нованаверненых, каб, узьбіўшыся ў пыху, ня трапіў пад прысуд з д’яблам. Мусіць ён мець добрае сьведчаньне ад тых, што вонкі, каб ня трапіў у зьнявагу і пастку д’яблаву. Дыяканы таксама [мусяць быць] сумленныя, не двудушныя, не прагавітыя на віно, ня сквапныя, якія маюць таямніцу веры ў чыстым сумленьні. І гэтакіх трэба перш выпрабоўваць, а пасьля, калі бездакорныя, няхай служаць. Таксама жанчыны [мусяць быць] сумленныя, не паклёпніцы, пільныя, верныя ў-ва ўсім. Дыяканы няхай будуць мужамі аднае жонкі, якія добра кіруюць дзецьмі і домам сваім, бо хто добра паслужыў, здабывае сабе добрую ступень і вялікую адвагу ў веры ў Хрыста Ісуса. Гэтае табе пішу, спадзеючыся неўзабаве прыйсьці да цябе, каб ты, калі замаруджу, ведаў, як трэба жыць у доме Божым, які ёсьць Царква Бога Жывога, слуп і апірышча праўды. І, бясспрэчна, вялікая ёсьць таямніца пабожнасьці: Бог зьявіўся ў целе, апраўдаў Сябе ў Духу, зьявіў Сябе анёлам, абвешчаны ў народах, прыняты вераю ў сьвеце, узьнесены ў славе.