Другое пасланьне да Карынфянаў, разьдзел 6

І працуючы разам [з Ім], мы просім, каб ласка Божая не надарма была атрыманая вамі. Бо Ён кажа: «У час прыемны Я выслухаў цябе і ў дзень збаўленьня дапамог табе». Вось, цяпер час адпаведны, вось, цяпер дзень збаўленьня! Мы нікому ні ў чым не даем спатыкненьня, каб ня ганілася служэньне, але ў-ва ўсім адрэкамэндоўваем вам сябе, як служыцеляў Божых, у вялікай цярплівасьці, у прыгнётах, у патрэбах, у ўцісках, у зьбіцьці, у вязьніцах, у забурэньнях, у працах, у чуваньнях, у пастах, у чысьціні, у веданьні, у доўгацярплівасьці, у ласкавасьці, у Духу Сьвятым, у любові некрывадушнай, у слове праўды, у моцы Божай, са зброяй праведнасьці ў правай і ў левай руцэ, у славе і ганьбе, у ганьбаваньні і пахвале; нібы падманшчыкі, але праўдзівыя, як невядомыя, але пазнаваныя; як тыя, што паміраюць, але, вось, мы жывыя; як караныя, але не забіваныя; як засмучаныя, але заўсёды радасныя; як убогія, але многіх узбагачаем; як нічога ня маем, але ўсім валодаем. Вусны нашыя расчыніліся да вас, Карыньцяне, сэрца нашае пашырылася. Вам ня цесна ў нас, але ў сэрцах вашых цесна. Дзеля гэткае ж платы, кажу [вам], як дзецям, пашырцеся і вы. Ня будзьце пад чужым ярмом з бязьвернымі, бо якое таварыства праведнасьці і беззаконьня? Якая супольнасьць у сьвятла з цемраю? А якая згода ў Хрыста з Бэліярам? Ці якая частка ў вернага з бязьверным? Ці якая лучнасьць у бажніцы Божай з ідаламі? Бо вы — бажніца Бога Жывога, як сказаў Бог: «Буду жыць у іх і буду хадзіць з імі; і буду іхнім Богам, і яны будуць Маім народам». Дзеля гэтага: «Выйдзіце спасярод іх і аддзяліцеся, — кажа Госпад, — і не дакранайцеся да нячыстага, і Я прыйму вас». «І Я буду вам Айцом, і вы будзеце Мне сынамі і дочкамі, — кажа Госпад Усеўладны».