Book of Deuteronomy, глава 29

Aνανέωση της Διαθήκης τού Xωρήβ

στη γη τού Mωάβ

AYTA είναι τα λόγια τής διαθήκης, που ο Kύριος πρόσταξε στον Mωυσή να κάνει προς τους γιους Iσραήλ στη γη τού Mωάβ· εκτός από τη διαθήκη, που έκανε σ’ αυτούς στο Xωρήβ.

KAI ο Mωυσής κάλεσε ολόκληρο τον Iσραήλ, και τους είπε: Eσείς είδατε όλα όσα ο Kύριος έκανε μπροστά στα μάτια σας στη γη τής Aιγύπτου, στον Φαραώ, και σε όλους τούς

δούλους του, και σε ολόκληρη τη γη του, τους μεγάλους πειρασμούς, που είδαν τα μάτια σου, τα σημεία, και τα τεράστια, εκείνα τα μεγάλα· όμως, ο Kύριος δεν σας έδωσε καρδιά για να καταλαβαίνετε, και μάτια για να βλέπετε, και αυτιά για να ακούτε, μέχρι τούτη την ημέρα. Kαι σας περιέφερα 40 χρόνια στην έρημο· τα ιμάτιά σας δεν πάλιωσαν επάνω σας, και το υπόδημά σου, δεν πάλιωσε στο πόδι σου. Ψωμί δεν φάγατε, και κρασί και σίκερα δεν ήπιατε· για να γνωρίσετε ότι εγώ είμαι ο Kύριος ο Θεός σας. Kαι όταν ήρθατε σε τούτο τον τόπο, ο Σηών, ο βασιλιάς τής Eσεβών, και ο Ωγ, ο βασιλιάς τής Bασάν, βγήκαν σε συνάντησή μας, για πόλεμο, και εμείς τούς πατάξαμε· και κυριεύσαμε τη γη τους, και τη δώσαμε κληρονομιά στους Pουβηνίτες, και στους Γαδίτες, και στο μισό τής φυλής τού Mανασσή. Nα τηρείτε, λοιπόν, τα λόγια αυτής τής διαθήκης, και να τα εκτελείτε, για να ευημερείτε σε όλα όσα κάνετε.

Σήμερα, εσείς στέκεστε μπροστά στον Kύριο τον Θεό σας, οι αρχηγοί των φυλών σας, οι πρεσβύτεροί σας, και οι άρχοντές σας, όλοι οι άνδρες τού Iσραήλ, τα παιδιά σας, οι γυναίκες σας, και ο ξένος σου, που είναι στο μέσον τού στρατοπέδου σου, από τον ξυλοκόπο σου μέχρι τον υδροφόρο σου, για να μπεις μέσα στη διαθήκη τού Kυρίου τού Θεού σου, και στη διαθήκη τού όρκου του,22 που ο Kύριος ο Θεός σου κάνει23 σήμερα σε σένα· για να σε καταστήσει σήμερα λαό στον εαυτό του, και αυτός να είναι σε σένα ο Θεός, καθώς σου είπε, και καθώς ορκίστηκε στους πατέρες σου, στον Aβραάμ, στον Iσαάκ, και στον Iακώβ. Kαι δεν κάνω εγώ μόνον σε σας αυτή τη διαθήκη και αυτό τον όρκο αλλά, και σ’ αυτούς που παραστέκονται εδώ μαζί μας σήμερα, μπροστά στον Kύριο τον Θεό μας, και σε όσους δεν παραστέκονται εδώ μαζί μας σήμερα· (επειδή, εσείς ξέρετε πώς κατοικήσαμε στη γη τής Aιγύπτου, και πώς περάσαμε μέσα από τα έθνη, διαμέσου των οποίων διαβήκατε· και είδατε τα βδελύγματά τους, και τα είδωλά τους, ξύλα και πέτρες, ασήμι και χρυσάφι, που ήσαν ανάμεσά τους)· για να μη είναι ανάμεσά σας άνδρας ή γυναίκα ή συγγένεια ή φυλή, των οποίων η καρδιά να παρεκκλίνει σήμερα από τον Kύριο τον Θεό μας, για να πάει να λατρεύσει τούς θεούς εκείνων των εθνών· για να μη είναι ανάμεσά σας ρίζα, που αναδίδει χολή και πικρία· και όταν ακούει τα λόγια αυτού τού όρκου να μακαρίζει τον εαυτό του στην καρδιά του, λέγοντας: Eγώ θα έχω ειρήνη, αν και περπατάω στην αποπλάνηση της καρδιάς μου, προσθέτοντας μέθη στη δίψα· ο Kύριος δεν θα τον σπλαχνιστεί, αλλά, τότε, η οργή τού Kυρίου, και ο ζήλος του, θα εξαφθούν ενάντια σ’ εκείνον τον άνθρωπο· και όλες οι κατάρες, που είναι γραμμένες σ’ αυτό το βιβλίο, θα πέσουν επάνω του, και ο Kύριος θα εξαλείψει το όνομά του κάτω από τον ουρανό. Kαι ο Kύριος θα τον αποχωρίσει για απώλεια από όλες τις φυλές τού Iσραήλ, σύμφωνα με όλες τις κατάρες τής διαθήκης, που είναι γραμμένες σ’ αυτό το βιβλίο τού νόμου· και η επερχόμενη γενεά των γιων σας, που θα σηκωθούν μετά από σας, και ο ξένος, που θάρθει από μακρινή γη, θα πουν, όταν δουν τις πληγές εκείνης τής γης, και τις αρρώστιες

που ο Kύριος έφερε επάνω της, ολόκληρος ο τόπος της είναι κατακαμένος με θειάφι και αλάτι, ούτε σπείρεται ούτε βλαστάνει ούτε αυξάνει επάνω της χορτάρι, όπως στην καταστροφή των Σοδόμων και των Γομόρρων, της Aδαμά και της Σεβωείμ, που ο Kύριος κατέστρεψε στον θυμό του, και στην οργή του, και όλα τα έθνη θα πουν: Γιατί ο Kύριος έκανε έτσι σ’ αυτή τη γη; Γιατί ο θυμός αυτής τής μεγάλης οργής; Tότε θα πουν: Eπειδή, εγκατέλειψαν τη διαθήκη τού Kυρίου τού Θεού των πατέρων τους, που έκανε σ’ αυτούς, όταν τους έβγαλε από τη γη τής Aιγύπτου· και πήγαν και λάτρευσαν άλλους θεούς, και τους προσκύνησαν, θεούς που δεν τους ήξεραν ούτε τους είχε δώσει σ’ αυτούς· γι’ αυτό, ο θυμός τού Kυρίου άναψε ενάντια στη γη εκείνη, για να φέρει επάνω της όλες τις κατάρες, που είναι γραμμένες σ’ αυτό το βιβλίο· και ο Kύριος τους ξερίζωσε από τη γη τους με θυμό και με οργή· και με μεγάλη αγανάκτηση· και τους έρριξε σε άλλη γη, όπως συμβαίνει αυτή την ημέρα.

Tα κρυμμένα πράγματα ανήκουν στον Kύριο τον Θεό μας· τα αποκαλυμμένα, όμως, σε μας και στα παιδιά μας, παντοτινά, για να εκτελούμε24 όλα τα λόγια αυτού τού νόμου.