Пасланьне да Эфэсянаў, разьдзел 2

І вас, мёртвых за злачынствы і грахі вашыя,

у якіх вы калісьці жылі, згодна са звычаямі сьвету гэтага, па волі князя, які ўладарыць у паветры, духа, які дзее цяпер у сынах супраціву,

сярод якіх і мы калісьці жылі ў нашых плоцкіх жадобах, выконваючы пахаценьне плоці і помыслаў, і былі па прыродзе дзецьмі гневу, як і астатнія,

Бог, багаты міласэрнасьцю, зь вялікай сваёй любові, якою палюбіў вас,

і нас, мёртвых за злачынствы, ажыватварыў з Хрыстом, - мілатою вы ўратаваныя,

і ўваскрэсіў зь Ім і пасадзіў на нябёсах у Хрысьце Ісусе,

каб зьявіць у наступных вяках найшчадрэйшае багацьце мілаты Сваёй у даброці да нас у Хрысьце Ісусе.

Бо мілатою вы ўратаваныя празь веру, і гэта не ад вас, - Божы дар:

не ад дзеяў, каб ніхто не хваліўся.

Бо мы - Ягоныя стварэньні, створаныя ў Хрысьце Ісусе на добрыя дзеі, якія Бог быў назначыў нам выконваць.

Дык вось памятайце, што вы, колісь язычнікі па плоці, якіх называлі «неабрэзанымі», так званыя «рукатворна абрэзаныя на плоці»,

што вы былі ў той час бяз Хрыста, адсечаныя ад грамадзтва Ізраільскага, чужыя запаветам абяцаньня, ня мелі надзеі і былі бязбожнікі ў сьвеце;

а цяпер у Хрысьце Ісусе вы, што былі колісь далёка, сталіся блізкімі Крывёю Хрыстоваю:

бо Ён ёсьць мір наш, Які зрабіў з двух адно і зруйнаваў перашкоду пасярэдзіне -

скасаваўшы варожасьць Плоцьцю Сваёю, - а закон запаведзяў - вучэньнем, каб з двух стварыць у Сабе Самім аднаго новага чалавека, сталюючы мір,

і ў адным целе прымірыць абодвух з Богам крыжам, забіўшы на гэтым варожасьць;

і, прыйшоўшы, «абвяшчаў мір вам, далёкім, і блізкім»,

бо празь Яго і тыя і другія маем доступ да Айца, у адным Духу.

Дык вось, вы ўжо ня чужынцы і ня прыхадні, а суграмадзяне сьвятым і свае Богу,

уцьверджаныя на аснове апосталаў і прарокаў, маючы Самога Ісуса Хрыста каменем вугла,

на якім увесь будынак, моцна складаны, вырастае ў сьвяты храм у Госпадзе,

на якім і вы будуецеся ў селішча Божае Духам.